“Cehaletten daha tehlikli olan tek şey kibirdir” - Albert EİNSTEİN

Bu yazıyı bir arkadaşımın sosyal medya duvarından aldım!

Sürekli paylaşılan, kaynaksız, kurnazca ama zekice olmayan bir duvar yazısı olarak görüyorum. 

Kibrin türü, alanları, çeşitleri ve dereceleri var. 

Cehaletin öyle bir alan sorunu yok. 

Kibir davranış biçimidir, cehalet içinde bulunulan durumdur. 
Karakter yapısı ve lokal davranış olarak İki şekilde ele aldığımızda, davranış biçimi olan kibir cehaletten tehlikeli değil aslında.

Kibir çoğunlukla kişi iradesinde olmadan, karşının algısına bağlıdır, topluma zararı yoktur.

Cehaletin kibirle buluşması ise, toplumsal bir mesele haline gelebiliyor çoğu zaman.

Kişi iradesine bağlı olduğunda, çoğu zaman sosyal mesafeyi koruma amaçlıdır.

İlişki içindeki taraflardan birisinin veya tümünün kişilik haklarına, sosyal alanlarına taciz veya kişilik haklarına hakaret içermiyorsa, o tavır veya davranışı kibir olarak değil, mesafe olarak değerlendirmek gerekir aslında.

Cehalet kişinin kendi iradesi ile; bilgisizliğini ve görgüsüzlüğünü içi boş egosuyla kapatmaya çalıştığında ortaya çıkar. Yani kişiseldir. Sosyal mesafe sorunu yoktur ve topluma faydadan çok zarar verir. 

Cahil insanın kibri Siyah renklidir örneğin, karadır. Hiçbir temele dayanmaz. Böylesi bir tutuma elbette bende karşıyım.

Kibri bir yaşam biçimine getirmemiş insanların sadece iş hayatında kullanmaları, kalite ve başarıyı getirir çoğu zaman.

Kibri davranış biçimi olarak alanlarına ayırdığımızda: Akademik kibir, politik kibir, bürokratik kibir, diplomatik kibir, ticari kibir vs. İsteğe bağlı tevazu gösterilmemesi gereken yerlerde koruma görevi üstlenmiş tavır olarak çıkar karşımıza. (Çünkü bulunulan ortam ve karşıdaki kişiye göre fazla tevazu göstermek çok sağlıklı sonuçlar doğurmayabilir.) 

Çoğu zaman, plütokratik cehaletin içindeki kibir kafamızı karıştırsa da, maddi gücü olanların bir çoğu karakter olarak kibirli değildir mesela. İş ilişkilerinde veya ortaklıklarında kullandıkları kibir “ticari kibirdir”

Her diplomalıda aydın değildir aslında. Cehaletten kaynaklanan ve nepotizmden güç alan kara kibri, akademik olmayan bir çok kamusal alanda görmemiz mümkün olabilir. Hatta akademik alanda da karşılaşıldığı oluyor çoğu zaman.

Yazının  başında alıntı yaptığım cümleyi, Albert Einstein'in söylediği muamma. Zira kendisi anılarında terim olarak tanımlamasa da, bilimsel kibri çok kullandığını anlatmıştır. 

Son olarak.

Tevazu iyidir. Suistimal edilip kibrin arka kapısı olarak kullanılacak kadar fazla olmadığı sürece, tevazuyu elden bırakmamanız dileği ile.

KALIN SAĞLICAKLA!