Hz. İmam Ali aleyhisselam şöyle buyurmuştur;

"Benim belimi iki kişi kırdı; Pervasız alim, cahil abid." 

Hz. İmam Ali Aleyhisselam neden bu ikisini yan yana zikretmiştir? Çünkü Pervasız alim meyhanedekileri,  kahvehanedekileri aldatamaz aksine cahil abidleri aldatır. Bu ikisi el ele verdiler mi hem inanç değerlerine hem de halkın imanına da zarar verirler. 

Hz. Ali aleyhisselam şöyle buyurmuştur;

"Yedi musibetten  Allah'a sığınırız. Bu yedi musibetten biri "alimun zeldir." 

Yani ayağı kayan alim.

Müslümanlar,  Ehlibeyte inananlar Hz. Ali Aleyhisselamın belini kıran ve Ehlibetin musibeti olan din şarlatanlarına, din bezirgânlarına hürmet ederlerse Ehlibeyt ile ters düşmüş olurlar. 

Hz. Ali'nin  belini kıranların müslümana verecekleri hiç bir şeyleri yoktur. Onlar insana menfaate ve cebe göre değer verirler. Her Müslümanın görevi din bezirgânlarını, Kuran okuyup topluma fitne fesat sokan din şarlatanlarını kınamaları islami bir vecibedir.

Kötü âlimler Allah resulünün tebliğ metodunu işgal ederler ama asla O'na benzemezler. Nefislerini ilah edindikleri için emr-i İlahiye mugayir söz ve davranışlarda bulunurlar.

Takvadan söz ederler, takvasızdırlar, ihlâstan söz ederler riyakârdırlar, ahlaktan söz ederler ahlaksızdırlar, birlik ve vahdetten söz ederler ayrıştırıcıdırlar, bozguncudurlar, taavundan-dayanışmadan söz ederler ama asla dayanışma içinde olmazlar, kıskançlığın çirkinliğinden söz ederler, kıskançtırlar, kinci olmanın mikrobundan söz ederler, kincidirler, sevgiden söz ederler, sevgisizdirler, gayretten söz ederler, tembeldirler, mektebe karşı yapılan hakaretlere ilmi minvalde sesleri çıkmaz, hizmetten söz ederler hizmet alanlarında çıkarı ön plana alırlar, adaletten söz ederler adil değildirler, hizmete kadir şinas olup hizmet sahibine destek olup teşekkür etmeyi Allah'a yapılan şükür olduğunu dile getirirler ama yapılan hizmet kendi hesaplarına ve çıkarlarına uyduğu takdirde kadir şinas olur, hizmete destek olur, hizmet sahibine teşekkür ederler.

Kendilerini, yapılan hizmetlerde mihver olarak kabul ederler.

Takımcılık ruhunu geliştirmeye çalışırlar ve takımcılık ruhunu keskinleştirme doğrultusunda programlar yaparlar. 

Kötü âlimler İslam dünyasına yönelik tüm olumsuzluklara rağmen yine de nefsi çıkarların hesaplarını yaparlar. 

 Ayet, hadis okuyan, din anlatan âlim ısrarla "BEN" egosunu bir kenara bırakmıyor ve birleştirici, dayanışmacı adımlar atmıyor, hizmet üretmiyorsa, aksine ayrıştırıyorsa, çıkarları peşinde koşuyorsa; inanmayın böyle nefsperest âlimlere."

Oysa iyi, nitelikli, muttaki, muhlis âlimler yukarıdaki satırlarda zikredilen şeytani ve nefsanî sıfat ve fiillerin tam aksini kendilerine yaşam ve tebliğ ilkesi edinirler. 

DEVAM EDECEK...