Bakü’de Yanan Karabağ

Bir Vatandaş ,Bir Gazi,Bir Evlat,ve En Nihayetinde Bir Babaydı O…

Odlar Diyarı Azerbaycan’da bir ateş yükseldi gök yüzüne...Dumanı, eşinin cenazesine sarılmak isteyen bir kadının vefa çırpınışlarında yankı buldu. Dumanı, kalbindeki ateşin acısına dayanamayan bir ananın ellerinde kalan bembeyaz saçlarını kararttı. Dumanı,”baba bizi bırakma” diye feryat koparan çocukların çığlıklarında buram buram yükseldi gök yüzüne. Dumanı, düşmanla savaşta kahraman, hayatla savaşta yenik  çıkan  bir gazinin, babasının yanaklarında iz bıraktı.

Bir Ateş yükseldi Baku’de gökyüzüne dumanı Karabağ’ı sislendirdi ...

Geçtiğimiz günlerde, Bakü’nün merkezinde bir Karabağ Gazisi kendini yakarak hayatına son verdi. Evine haciz gelen .ekmek teknesi olan dükkanı elinden alınan Zaur Hesenov, 5 çocuğna eşine ve yaşlı ana babasına bakamaz hale geldi. ilgili makamlara baş vursa da olumlu bir cevap alamayan  Gazimiz yalnızlığa,çaresizliğe ve ölüme terkedildi...

Uyarıları dikkate alınmaynca acı veren,utanc veren ,vicdanları yakıp yikan bir tablo çıktı göz önüne...Kendi hayatını ve sağlığını bir an bile düşünmeden Vatanına sunan Adam, çaresizliğine ölümü çare gördü. Kendinin ve 5 çocuğunun vebalini de üzerimize bırakarak kendini yakarak  son verdi hayatina.Düşmanı yakan bir Vatan fedaisi , kendi Vatanında yanarak can verdi…
Üstelik vicdanları kanatan bu feci olay gazinin küçük oğlunun gözleri önünde ceryan etti.

Babanın bedeni yandı,küçücük Gazi çocuğunun ise aklı,fikri,geleceğe dair umudu, belkide çizdiği yol, seçtiği meslek bile yandı kül oldu.. Ben o çocuğun bu olayı unutup normal hayata devam edeceğine inanmıyorum birkere.. Vatanı sevmenin, Vatan için canını yok sayıp,sağlığını Karabağ’da bırakmanın karşılığı bu olmasaydı gerek.

Yanan ise bir tek Gazimizin  bedeni değildi ,Yanan ona sahip cikamayan milletimizdi, yanan bakan ama göremeyen gözlerimizdi,yanan belkide hiç olmayan vicdanlarımızdı.

Ve yanan yıllarrdır düşlerimizde büyüttüğümüz zaferle sonlanacak olan  bir ölüm ,kalım savaşıydı ...

Evet o gün Bakü’de Karabağ yandı ..

O topraklar için ölmeyi ve öldürmeyi seçen bir gazinin hayattan bıkmış,yorgun ,bitik ve hasta bedeninde kül oldu Cennet Vatanımız.... Ve ben artık ne kadar aklımı, düşüncemi ve hayal kurma yeteneğimi zorlasam da bu olayın üstüne, Gazisine sahip çıkamayan bir milletin ve bir devletin bir gün Karabağ’a sancak dikip,bayrak sallayacağına  inandıramiyorum kendimi ne yazık ki...

Gazimizin ölümüne sebebiyyet verip  bu utancı Azarbeycan Türk’lerine yaşatan sorumlu devlet görevlilerine deyecek söz bulamıyorum.Çünkü bizim bir türlü konuşamadığımız sözlerimiz  de, Tüstüsü ( dumani) başımızdan çıkan o ateşte yandı, bitti, kül oldu...

Allah hiç bir anne ve babayı çaresizlikten dolayı çocuklarını hıçrıklarla boğacak böyle elem verici olayın kahramanı yapmasın...