Anıyoruz..

ANIYORUZ…

Biz soykırıma uğrayıp ,soykırımla suçlanan bir milletiz kardeşim.

Hani Atsız Atam diyordu ya öksüz Türklüğüm diye... Bu olsa gerek.

Biz soykırımla suçlanıp ,soykırıma uğrayan bir milletiz kardeşim...

Hocalı`da eğik başımız , Urumçi`de kan damlayan yaralarımız... Güney`de kalbimize işlemiş dikenli tellerimiz var bizim.

Görülecek hesabımız ,kiyamete bırakılmayacak kısasımız ,ayak seslerimize teşne vatan toprağımız var bizi bekleyen.

Şanlı bir öz geçmişimiz varken göğsümüzü gere ,gere gurur duyduğumuz, geleceğimizi utandıracak olan bir utanç tablosunun altına imzamızı atmaktayız.

Aşılmaz dağları aşan ,geçilmez yollardan geçen bir ruha sahipken atalarımız, gitmemiz gereken, bir türlü gidemediğimiz yollar var kardeşim...

Gitmesek de ,görmesek de o köy bizim köyümüzdür diyen avuntular bulduk içimizi rahatlatan.

Biz, soy katletmekle suçlanıp ta lanet olası merhametimiz yüzünden koynumuzda yılanlar besleyen bir milletiz kardeşim.

Titre kendine dön dedikçe kendimizden uzaklaşıyoruz.

Biz soykırıma uğrayıp ta ,soykırımla suçlanan bir milletiz kardeşim. Hocalı`da soyumuz katledildi ama ,sahte soykırım anıtının bulunduğu İrevan`da maç izleyen devlet büyüklerimiz var kaderimizi ellerine bıraktığımız.

Biz soykırımla suclanan fakat anasının karnındaki sabihlerimize bile acınmayan, katledilen, hor görülen bir milletiz kardeşim...

Evet biz...

Hocalı`da katledilirken minicik bebelerimiz, İstanbul sokaklarında hepimiz ermeniyiz diye bağıran bir topluluğa aramızda yer verecek kadar “hoşgörüye “ “merhamete “ sahip Soykırımcılarız (!)kardeşim.

Bu seneyi de sadece An/makla/ ve Utan/makla/ geçiriyoruz...Hakkın helalimiz olmasın Hocalı...!!!

Unutmak ve Affetmek Yasak..