Herkes her şeyi biliyor, herkes herkesi eleştiriyor, kimse kimseyi beğenmiyor. İşe sıra geldi mi kimse bir şey yapmıyor. Yapana da engel oluyor.

Ayrıca her şeyi yapacak süper özelliklere sahip olduklarına kendilerini inandırmış kişiler, ne kadar çok var ülkemizde.

Bunun psikolojik, sosyolojik ve ruhsal bir vaka boyutu da olabilir. Ben biliyorum, ben demiştim, ben yazdım gibi başlayan ve uzayan giden sonu gelmeyen cümleler...

Burunlarından kıl aldırmıyor, kibir dağlarından yanından geçilmiyor, herkesi ve her şeyi pervasızca eleştiriyor ama işe sıra gelince suya sabuna dokunmuyorlar.

Bir kitap yada makale yazıyor kendini ordinaryüs profesör zanneder, ahkâm kesiyor, kimseyi beğenmiyor, her konuda rahatlıkla konuşabiliyor ve bilirkişi oluyor.

Ekonomi, siyaset, spor, magazin, güvenlik, sağlık, mühendislik, istihbarat, tarih, teknoloji aklına ne gelirse artık her konuda Allah ne verdiyse esip gülüyor, mangalda kül bırakmıyorlar.

Kimse kendinin de bu durumda olduğunu aklının ucundan bile geçirmiyor.
Bu kafalarla ne bir ilerleme nede bir teknolojik gelişme sağlamak mümkün değildir.

Okuyan, araştıran, öğrenmek isteyen, üreten topluma faydalı olmak isteyen yüreklere ihtiyaç var. Once ahlâk. "Güzel ahlâkı tamamlamaya gönderildim" buyuran bir Peygamber Hz. Muhammed (SAV)'in ümmetine bu tavır ve davranışlar hiç yakışmıyor.

Sadece eleştiren, ahkâm kesen kişilerden uzak durun, ne kendilerine ne de topluma bir ışık tutamazlar. Ulusal basında böyleleri çok var ama maalesef yerel basında da var. Hasbelkader birde makam mevki verilmişse zaten yanından geçilmez olur.

Birçok şeyi iyi biliyor olabilirsiniz. Bunu ahkam kesmeden mütevazı olarak anlatabilirsiniz. Yanlış gördüklerinizi elbette eleştirebilirsiniz ama doğruları da ortaya koymak zorundasınız. Başarıları da söylemek zorundasınız. Fikrin namusu bunu gerektirir.

İnsanın bilgisi aritmetik dizi ile arttıkça bilmediği geometrik dizi ile artar. Her zaman mütevazi olmak, sonsuz ilim sahibinin gücüne teslim olmak gerekir.

Bilgili, çok üstün zekanız ve yetenekleriniz de olabilir. Çok muazzam bilgileri, keskin zekâsı ve yetenekleri olanlar da var ama usûle takılıp esası kaybediyor.

Önce usûl, sonra vüsûl demiş büyüklerimiz. Bunu insan gibi güzelce ve tatlı dille anlatın, itici, kırıcı, kibirli, insanların yaka silktiği, burun kıvırdığı bir şekilde anlatmayın.

Ölümlü dünya, kimse kazık çakmayacak, yanında da götüremeyecek.

Megaloman, kibirli ve küstah olmaya gerek yok. Çok şey söylemek istiyorum ama gerek yok, anlayana bu kadarı kâfî.