Tasavvuf sadece güzel söz söylemek ve paylaşmak değildir. Bizzat yaşamak ve güzel örnek olmaktır. Geçmişte yaşamış tasavvuf büyüklerinin hayatları anlatılıyor, derviş hikâyeleri, beyitleri, şiirleri ve kitapları okunuyor, seminerler veriliyor ve menkıbeler ballandıra ballandıra çok yerde anlatılıyor.

Yeni bir tarz oluştu, özellikle TV ve Radyolar da iftar ve sahur programları yapılıyor, Kur’an-ı güzel okuma yarışmaları ve çok güzel dini sohbetler yapılıyor, geçmişte tasavvuf büyüklerinin hayatları anlatılıyor, aşk, muhabbet, sevgi, hoşgörü ve güzel ahlak gibi konular konuşuluyor, çok güzel elbette. Bir diğer konu da, sosyal medya da Hoca Ahmet Yesevi, Yunus Emre, Mevlana, Şems-i Tebrizi, İbn'ül Arabî, Niyaz-î Mısrî, Hacı Bektaş-i Velî, Hacı Bayram-ı Velî, Pir Sultan Abdal gibi isimlerini saymaktan aciz kaldığımız nice gönül sultanların sözleri paylaşılıyor. 

Eyvallah güzel de yapıyorlar. Bunu kâl'den hâl'e, söz'den öze, madde'den manaya, zarf'dan mazruf'a, akıl'dan kalb'e, beden'den ruha geçirmek gerekir. Bugün bir ekonomik ateş var ve halkı kasıp kavuruyor, bıçak kemiği kesiyor, mesele sadece güzel söz anlatmak ve paylaşmak değil, yaşamak ve güzel örnek olmak zamanıdır. Tasavvuf, sadece geçmiş güzel menkıbeleri anlatmak ve paylaşmak değildir. O güzellikleri bugün yeniden yaşamak ve yaşatmaktır. Zor zamanda elini taşın altına koymaktır. Marifet, Zimem Defterini anlatmak değil, gereğini yapmaktır. Hakikat, Halk içinde Hak'la beraber olmak deyiminin önemini anlatmak değil, gereğini yapmaktır.

Dünya'yı etkisi altına alan virüs korkusu nedeniyle bu sene şatafatlı iftar sofraları yok, ramazan eğlenceleri, gösteriş umreleri ‘de yok, israf biraz daha azalmış durumda. Bu imkânlar zekât, fitre, sadaka, fidye, bağış, ikram olarak ihtiyaç sahiplerine infak edilebilir. Güzel bir başlangıç yapılabilir. 12. ve 13. Asırdaki gibi Moğol ve Haçlı istilalarına karşı yeniden Ahi Teşkilatları ve halk dayanışması gibi yeniden bir toplumsal dayanışmaya ve paylaşmaya daha fazla ihtiyaç var. İnşallah en kısa sürede bu dayanışma sağlanır.

Halkın sorunlarını görmezden gelen, çözümüne katkı sunmayan bir yaklaşımla tasavvuf tam olarak yaşanmış olamaz. "Komşusu aç iken tok yatan bizden değildir." Peygamber Efendimiz(SAV) buyurmaktadır. Sahabe hayatın'da ve dört halife döneminde halk içinde hakla beraber yaşayışı ve anlayışı hakimdir. Bugün içinde çok geçerli bir örnektir. Bu anlayışı yeniden hakim kılmak gerekir. Dini anlatmayın, yaşayın. Bize Yunus Emre'yi anlatmayın, Yunus Emre olmaya çalışın. Fazla söze ne hacet, Arif’e tarif gerekmez. Acizane hatırlatmak istedim. Ka'l değil hâl ehli olmalı azizim... 

İnsan-ı kâmil ve Kâmil Müm'in olmayı anlatma, yaşayarak göster...Tasavvuf okumakla ehli tasavvuf olamazsın. Unutma ki ateşin resmine bakmak insanı ısıtmaz. Ancak ateşin yanına oturan ısınır, Yemeğe bakmakla mide doymaz, sofraya oturup yemekle açlık gider. Tasavvuf bir ilimdir, ama KAL ilmi değil HAL ilmidir...İki tarafı keskin bıçak, edebe mugayir davranmaktan ve böyle imtihanla sınanmaktan Allah'a sığınırım...Hayra vesile olması duasıyla selam ve selametle...