`DEMİRTAŞ`YAN!

OKEY masasında yancılık bulamayan bir `Demirtaş`,  başka bir `yan`lığa soyunur…

Partisinin grup toplantısında konuşan Demirtaş,  Azerbaycan toprağı olan Dağlık Karabağ’ın özerk bölge olduğunu ve Azerbaycan'ın haklarından vazgeçmesi gerektiğini söyledi.

Ardında da konuyu Türkiye'ye getirdi!…

Demirtaş, "Türkiye şimdi de Azerbaycan'ı gaza getiriyor: Bu sorunu ermenistan ve Azerbaycan savaşla değil, masada diyalogla çözmeli. Bir anda Kafkaslarda ülkeden ülkeye bir katliamın önü açılabilir"

Bu cümleleri cehaletinden değil,  ihanetinden kuruyor,

Bu cümleleri içinde patlayan kıskançlık öfkesinden kuruyor,

Bu cümleleri temsilciliğini yaptığı ermeni-pkk örgütünün bitişine dert yandığı için kuruyor,

Bu cümleleri iki ülke ilişkilerinin tüm ihanetleri bozuyor olmasında korkarak kuruyor…

Zira Azerbaycan`ın ermenistan`ı haritadan silme ihtimalinden çok korkuyorlar.

Barış yanlısı oldukları için bu cümleleri kurmuyorlar, Azerbaycan-ermenistan savaşında uyuyan dev olan Türk Dünyasının uyanacağını iyi biliyorlar ve istiyorlar ki, ermenistan`a kardeş ülke `Kürdistan`ı yaratmadan haritadan yok olmasın.

Korkuları inanın sadece bu.

Ne barış, ne halkların kardeşliği umurlarında değil…

Onlar sözde   `büyük kürdistan` kurmak istiyoruz diyerek “kürtçülük” yapıyor ve Kürt kardeşlerimizin haklarını gasp ediyorlar.

Oysa biz biliyoruz ki; üzerilerine giydikleri Kürt postunun altındaki ruh `büyük ermenistan` için her türlü kanı akıtmaktadır.

Ermeni diasporasının yetiştirip, Kürk halkının içine bir Turova atı gibi soktuğu bu ihanet sarmalı aslında daha önce buna benzer okadar cümleler kurdu ki, nedense kimsenin dikkatini çekmedi…

Kimsenin dikkatini çekmediği içinde; Azerbaycan topraklarının bir bölümünü “Kürdistan” toprakları içerisinde göstermekten tutun, “Azerbaycanlılar Türklerin köpeği olmuş” diyecek kadar ileri giden cümleleri kuran milletvekilleri oldu…

Tüm bu dikkatsizlikler ise onlara Azerbaycan`da şuan bir zemin hazırlamaktadır.

Azerbaycan devleti elbette buna müsaade etmeyecektir.

Buradan bir konunun altını net çizeyim, Azerbaycan`daki pkk hareketi yerli Kürtler tarafından rağbet görmemektedir.

Zira Azerbaycan`da ki Kürtlerin çoğu onların ermeni-ASALA örgütünün devamı olduğunu bizden iyi biliyorlar.

Örneğin; Azerbaycan askerlerinin sınırda öldürdüğü çoğu ermeni pkk bayrakları ile,  apo posterleri ile, haç çıkararak ve mezarlara kıblenin tam tersine gömülmektedirler.

Bu yüzden Azerbaycan Kürtleri üzerinde etkileri okadar çok değil, ama yokta değil.

Buradaki Kürtlerin büyük çoğunluğu Azerbaycan devletinin yanındadır.

Ama Kürt kılığında ermeniliğini gizleyenler de vardır.

Bunlar Azerbaycan`da pkk`cılık yapan tiplerdir.

Azerbaycan`ı sevme ve sahiplenmede sadece Kürtler`de değil, Talış`larda, Lezgi`lerde, Tad`larda  vs… guruplarda da vardır.

Son çatışmalarda bu guruplar Azerbaycan`ın nasıl sahiplendiklerini ortaya net koymuştur.

Ayrıca milli meselede “gün birlik günüdür” denilerek iktidar, muhalefet herkes bir araya gelmiştir.

Gönül ister ki, Azerbaycan`daki vatan sevgisi toplum bilinci, Türkiye`de de olsun.

Ama nerdeee…

Bu noktada Azerbaycan-ermenistan cephe hattında yaşanan çatışma şu gerçekleri yüzümüze açık açık vurmuştur:

-Türk`ün Türk`ten başka güveneceği bir yer yoktur.

-Azerbaycan devleti ve halkı gücünü keşfetmiş ve dünyaya haklı davasında ki, kararlılığını göstermiştir.

-Egemen devletler bu işin artık bir an önce bitmesi gerektiğini görmüş ve ermenistan`ı korumak konusunda Azerbaycan`ın gücünden korkmuşlardır ve artık tüm dünya barışçıl yollar için son dönemece girildiğini anlamıştır.

-Yukarıda da izah ettiğim gibi Azerbaycan halkı, devleti, içerisindeki azınlıkları, muhalefeti hem birbiri ile kenetlenmiş, hem de dünyadaki yegane dost ülkelerini bir kez daha görmüşlerdir.

-Azerbaycan`ın bu kararlılığı ve duruşu aynı zaman Türkiye`ye “ artık gücünün farkına var ve sil süpür şu hain odakları” deme mesajı vermiştir.

Demitaş-yan `la başladık onla bitirelim.

Bu `adam`ın dediklerine lütfen kızmayın,  o Demirtaş`a `yan` ekini koyarak ermeniye DEMİTAŞ-YAN`lık görevini yapıyor…

Bizler asıl kendimize kızalım, sahi bizler sinirlenmekten başka ne yapıyoruz?