Narsisizm bugün en çok konuşulan konulardan bir tanesi! Neden derseniz; insanların giderek daha çok benmerkezci olması, duyarlılıklarının giderek azalması ve empatinin önemini her geçen gün biraz daha kaybetmesi, sorumluluk bilincinin azalması narsist insanların sayısında gözle görülür bir artış yaşanmasına yol açmıştır.

Peki, bu kelime dilimize nasıl geldi?

'Narsizm' terimi psikoloji literatürüne ilk kez 1898 yılında girmiştir.

Yunan mitolojisinde, sudaki aksini görerek kendine aşık olan ve ömrünü hiç ulaşamayacağı bu sevgiliyi izleyerek tüketen Narkisos karakteri aslında temelini oluşturarak günümüze narsizm olarak gelmiştir.

Kendine aşık olmak?

Çok büyük bir anlam yüklemiş olmalı değil mi?

İnsan kendini sever, değer verir fakat bunun optimal düzeyde yaşanması dengeleri sağlar.

Narsizm tamamen kişinin kendine adanmasıdır.

Her zaman almaya ve kazanmaya odaklanmış, vermeyi ve kaybetmeyi asla kabul etmeyen, sevmeyi ve yardım etmeyi önemsemeyen, kendisini dünyanın merkezi olarak gören, diğer insanları değersiz ve gereksiz olarak niteleyen bu kişiler “narsistik kişilik” olarak adlandırılır.

Bu durumu tetikleyen nedenler arasında genetik faktörler de olabilir mizaç da kültürel faktörler de!

Ya da kişinin narsistlik kişilik bozukluğunun altında yatan neden almış olduğu eğitim de olabilir.

Mesela anne-babanın yetiştirme tarzı, bireyin beğenilmeye karşı açlığına ve narsisizmin dozunu kaçırmasına neden olabilir. Hatta eğitimden kaynaklanan narsistlik kişilik bozukluklarına bakıldığında en sık rastlanılan durum çocuğu fazla öven, onu her şeyin üzerinde tutan, yanlışlarını göstermeyen bir
anne ve dışlayan, uzak duran, takdir etmeyen bir babanın varlığıdır.

Peki, narsisizmle nasıl mücadele edilir; Çok sevgili bir hocam şunu söylemişti; 'narsizm kişilik bozuklukları arasında en çözülmeyen bir hastalıktır. Onu düzeltmek değil kendi yöntemini bulmak ve narsizm tanısı almış kişilere karşı durumu iyi yönetmesini bilmelisin' demişti.

Yazımı bitirmeden eklemek istediğim hayat bir dengedir. Bu dengeyi sağlamak kişinin kendi elindedir.

Sevgiler...

Merve ALKAN
Uzman Klinik Psikolog