Rahmetli anneannem sevmediği birini gördüğünde "sanki annemin sevgilisini görüyorum " derdi.

(Orjinali: yöresel Azeri lehçesinde "Ele bilirem anamın oynaşını görürem")

Her çakarlı araba gördüğümde anneannemin bu sözü geliyor aklıma.

Nefretle ve kinle bakıyorum (gözümün içine içine) yanıp sönen ışıklarını gördüğümde.

Buram buram aşağılandığımı hissediyorum.

Beyazların tuvaletine alınmayan Amerika'daki zenci gibi hissediyorum kendimi.

Bir taraftan da korkuyorum.

İstemeye istemeye yol veriyorum.

Ya bir mafya lideri,

Bir Türk oligark

Ya da bir siyasetçinin finansörü.

Başka kim olabilir içinde?

Anneme çok teşekkür ediyorum. 

Bir sevgili yapıp bana bu duyguyu yaşatmadığı için ellerinden öpüyorum. 

Siyasilere bir sözüm yok.

Çünkü seçmenlerinin, yani onu bu makama getirenlerin hoşuna gidiyor bütün bunlar. 

Hepsinin gönlünde çakarlı bir arabaya binmek yatıyor.

Yine bir başka güzel sözle bitireyim yazımı.

"Böyle başa böyle TARAK"

Bu millete de bu yakışır.