Solan Hayatlar
Bir ülkede insanların nasıl yaşadığını bilmek istiyorsan, nasıl öldüklerine bak demişler.
Bu ülkede çınarlar bir hiç uğruna devriliyor. Bu ülkede arsızca, yüzsüzce istekler yüzünden analar ağlıyor.
Bu ülkede ihanetin, dönüklüğün bedeli yok ama sevmenin bedelini çok ağır ödüyor insanlar.
Omuzumuzda kardeş görünen elin, sırtımızda kalleşce darbesinden kurtulamadık gitti kardeşim.
Manzara içler acısı, durum vahim.
Umutlar ,hayaller yıkıllyor bu ülkede.Hayatlar soluyor bir hiç uğruna.
Bir babadan, bir kocadan ,bir evlattan geriye resimlerden boylanan bir çift göz ve "baba, baba "diyerek feryat eden bir masumun hıçkırıkları kalıyor.
Bu kadar da olmaz dedirten şehit haberleriyle kanıyor içimiz her gün.
Bir avuç nankörün akla, hayale gelmeyen arsızca, boş hevesleri uğruna çoçuklar yetim kalıyor.
Demokrasi, barış, kardeşlik sümürgecileri ve onların ekmeğine yağ sürenler yüzünden ağır bedeller ödüyoruz .
Biz ölümle, olum arasındaki ince çizgide ölüyoruz kardeşim.
Ve koltuk derdine düşenler gıkını bile çıkarmıyor bunca kayıba, bunca acıya.
Eminim İstiklal savaşı verirken bile bu kadar çaresiz olmamıştı Türkiyem.
O zaman amaç,gaye ortadaydı ...
Vatanı düşmanlardan temizlemek !
Şimdi giden canların arkasından Vatan sağ olsun demeye bile varmıyor dilimiz.
Öyle ya evladını, kalbine gömerek vatan için ayakta ölen o dev gibi kadınlar varken bize mi düştü vatan sağ olsun demek .
Kucağında 20 günlük bebeğiyle eşinin yüzünü son defa görmek için sinir krizi geçiren o Kadın gibi hissede bilir miyiz acıyı ?
Her gün asker ve polisini şehit veren vatan sağ ola bilir mi acaba .?
Zaman aleyhimize çalışıyor. Biz teker, teker ölüyoruz.
Türkiye elinin tersiyle susturabilecekken bu gafilleri, taviz veriyor.
Evet ne siyasetçiyim, ne de dolaylı konuşma, yazma bilirim. Direk geleceğim ,acıkça söylüyorum : Bıçak kemiğe dayandı artık.
Sonuç, bedel ne olacaksa olsun, isterse dünya kendini parçalasın ama; bütün vatan hainlerini tek hamlede, Türkce susturmanın zamanı geldi geçiyor.
Çünki yaşamayı en çok hakeden toprağın üstüne devrilen o Yiğitlerdir ...
Toprağın altında kefensiz yatanların evlatları...
Bilmem anlata bildim mi ?
Sonda ise üstat Şehriyar'ın Azerbaycan için yazdığı o iki satırı hatırlatıyorum .
Olum veya Ölüm satırları ...
Yeter ferag odlarından kül elendi başımıza..
Ayağa kalk ya Azad ol, ya tamam yan Azerbaycan .
Eminim bu günleri görseydi, Türkiye için de aynı kelimeleri israf ederdi büyük şair.
Yine acizce içimi O'na döktüm ...
Tahammül gösterenlere selam olsun.