Geçen yüzyılın ikinci yarısı Stalin çalkantılarıyla geçti.
Bütün dünyaya ‘en büyük insan, en büyük stratejist, en iyi kalpli devlet adamı, en iyi yönetici’ diye telkin edilen Stalin 1953 yılında ansızın ölüverdi.
En yakın çalışma arkadaşlarından biri olan ve o sıralarda ‘Sovyetler birliği merkez komitesi sekreterliği’ yapan Kruşçev, velinimetinin ölüsünü kamçılamaya başladı.
Stalin’i ‘en büyük insan kasabı, en büyük cellat, en gaddar ve merhametsiz insan’ olarak anmaya başladı. Kongrelerde, konferanslarda, toplantılarda söze Stalin’le başlıyor, Stalin’le bitiriyordu...
Herkesin canına tak etmişti.
Ukrayna’nın başkenti Kiev’de Komünist Partisi mensuplarıyla yaptığı bir toplantıda yine Stalin aleyhinde atıp tutmaya başlamıştı.
Konuşmasının sonunda salondan birisi yazılı olarak bir soru vermişti kendisine.
Tabiatıyla soru kâğıdına ismini yazmamıştı.
Soru şöyleydi:
- Bütün bu suçlar işlenirken siz neredeydiniz?
Kruşçev bu soruyu dinleyicilerin önünde sesli olarak okudu ve
- Bu soruyu soran ayağa kalksın, diye emir verdi.
Pek tabi ayağa kalkan olmadı.
Nerede o cesaret insanlarda.
Kruşçev bekledi, bekledi…
Kimsenin ayağa kalkmamasından memnun bir şekilde gülerek o ünlü cevabını verdi:
- O ZAMAN BEN SİZİN YERİNİZDEYDİM...
Evet, Türkiye ve Türk milleti olarak gerçekten zor bir dönemden geçiyoruz.
Ve bence ahlaken, ruhen milletimizin geleceği üzerinde bir beka sorunu var.
Arkadan soru gönderen, önden alkışlayan ellerin dalkavukluğuna kurban olmuş bir zamandan geçiyoruz.
İhtiyacımız olan şey!
Her ne pahasına olursa olsun asla haktan ve hakikatten şaşmayacak her alandaki fertlerdir.
Her halde ve şartta pes etmeyecek, aman dilemeyecek, boyun eğmeyecek, doğruları savunmaktan geri durmayacak aydınlara ihtiyacımız var.
İnsan doğmak kolayda insan kalmak zordur.
İnsan kalmanın gayesi de adam kalmaktan geçer.
Büyük Türk Devlet Adamı Rauf DENKTAŞ şöyle diyordu; “Hayatta hiçbir zaman yalpalamayacaksın, düşüncelerinde bir ileri bir geri adım atmayacaksın, her dönemin adamı değil, her dönem adam olacaksın”.
Evet, ülkemizin içerisinde bulunduğu bu ahlaksızlaşma sürecinde belki de en büyük ihtiyacımız her devirde adam kalma gerçeğidir.
Arka sıralardan korkakça soru soranlardan değil, muhatabının yüzüne `sen neredeydin?` diye cesur soru soran nesillere ulaşmamız dileği ile…