Aslında çok işlediğim bir konu değil ama, son zamanlarda ortaya çıkıp siyasi kimlikleri ile fink atan; aristokrat takıntılı sonradan görmelere ve sosyetik görünümlü görgüsüzlere inceden bir ayar verme uğruna, hadi!
Bu konuyu da boş geçmeyelim dedim.
Yakınen tanıyanlar bilir, nur içinde yatsın! Bu konuda iyi eğitim almış bir babanın yanında büyüdüm. Harbi devlet ve adab adamıydı. Şimdilerde boynuna kravat takıp, STK'larda görev alıp kendini bürokrat, parlamenter, işadamı, Çok Ünlü Kişi (ÇÜK) veya her ne haltsa işte diye görenlere göre bilgeliği ve insanlığı tartışılmaz bir adamdı. Hep söylerim hayata dair öğütleri hala kulağımdadır.
Babam: "Usulünce davet edildiği yere mutlaka katıl." diye nasihat ederdi hep. Bir gün merakımdan sordum,
-Davetin usulü nasıl olur? diye,
Bana davetle ilgili bir hikaye anlattı:
Ağanın biri çocuğunun düğününe, çevre köylerden katılmasını istediği sevdiği dostlarını çağırmak için Beyaz atlı, sağlam vücutlu, yakışıklı ve güzel giyimli bir ulak çıkarmış.
Ulak geri gelip dostlarının selamını iletmiş.
Sonrasında hemen yan köyünde bulunan ve ilişkileri iyi olmadığı için düğününe katılmasını istemediği ama çağırmak zorunda kaldığı bir ağaya da ulak çıkarmak zorunda kalmış. Gönderilen ulak, siyah bir katırın üstünde, bir ayağı aksak, bakımsız ve pejmürde giyimli gariban bir gençmiş.
Davet edeceği ağaya mesajı ilettikten sonra davet edilen ağa birazda küçümser ve alaylı bir cümleyle
-Ulak! Ağan senden başkasını bulamadım ki, bize köyün en çirkinini gönderdi. diyecek olmuş.
Ulak,
- Benim ağam bilge adamdır. Kimi nasıl ve neyle davet edeceğini bilir. dedikten sonra
Ağa, zoraki davet edildiğini anlamış ve düğüne katılamayacağını bildirip, komşuluk hukukundan doğan hediyesini ulaklarla iletmiş.
Asil insanlar için,
Davet etmek ve davete icabet etmek bir kıymet işidir.
Siz siz olun usulünce davet edildiğiniz hiçbir yerden geri kalmayın.
KALIN SAĞLICAKLA!