Bitmeyen Son Nefes
O sürgünüyle ana Vatanını gurbete dönüştüren öksüz Türk...O kardeş toprağnda gurbetçi... O vatansız geçen yılların yoldaşı... O pes etmemenin, direnmenin,başarmanın, yoktan bir bayrak var etmenin, ve sevmenin sembolu... O bütün Türk ellerinin ilk cumhuru reisi... O Mehmet Emin Resulzade...
O binlerce kilometre uzaklardan, kokusuna tutsak, koynuna yasak Vatanına:
“Sen benimsen, benimsen durdukca bedende can ,
Yaşa ,yaşa cok yaşa ey Şanlı Azerbaycan”
diye haykiran bir Vatan fedaisi ...
Doğumuyla bir milletin kaderini değiştirmiş ,Türk aleminde ve Müslüman Doğuda ilk cumhuriyeti ilan etmesiyle başlı başına bir inkılaba neden olmuştur O.. Bizler için canından çok sevdiği Azerbaycan’ına hasret,uzak ve muhtaç yaşamış ,vazgeçmenin acizliğini hiç bir zaman tatmamıştır.
O bir nefes kadar kısa, bir nefes kadar kutlu bir ömrün sürgün yolcusu...
Aldığı, verdiği her nefeste Ay Yıldızlı Bir Sevda, ölümüne bir Vatan aşkı barındıran yüce Türk... Vatanı sevmenin bedelini Vatansızlıkla ödemiş bir kahraman. Ölüm yatağında bile Azerbaycan diyerek kendine çok gördüğü o hiç bitmeyen son nefesin sahibidir o....
Allah onun ak alnına simsiyah bir kalemle sıra dışı bir hayat yazmış, Türklüğe adanmış bir ömür biçmişti. Kendi vatanında dayanılmaz işkencelere maruz kalmış, vatanının yabancı işgaline uğramasını görmenin dehşetli ıstırabını yaşamış, kendi vatanının dışında yaşamaya, ve hatta ölmeye mecbur olmanın dayanılmaz acısıyla kavrulmaya varan bir siyasi kadere mahkumdu O.
Bu gün yasakların çiğnendiği ,engellerin aşıldığı bir Azerbaycan’dan iyi ki doğdun Ulu Önderim diye sesler ulaşmakta Başkent Ankara’ya... Bize göklerin üç renkli süsü Ay Yıldızlı Bayrağımızı armağan edip,emanet bırakan, “ Bir kere yükselen bayrak, bir daha inmez!” anlayışını kanıyla ruhumuza kazıyan yüce dava adamına vefa çığlıkları atıyor; son nefesinde bile dudaklarına veda öpücüğü gibi kondurduğu Can Azerbaycan’ı...
Ve ben diyorum ki, ocağın sonu, tarihin başlangıcı olan o güne selam olsun!
Çektiğin işkencelere, sürgünlere, cigerlerinde buram buram dolaşan hasret yüklü Vatan kokusuna selam olsun! Dudaklarının arasından uçuveren ve hiç bitmeyen ruhumuzda, içimizde,Nazlı Hilalimizde, kulaklarımızda bizi bu Vatana sahip çıkmaya sesleyen o kutsal nefese selam olsun !
Ana Vatanım Türkiye’de gurbet rüzgârlarını hissettiğim ve iliklerime kadar üşüdüğüm tek yere; sessiz ,garip mezarının yerleştiği Esri Mezarlığına selam olsun ! O mezarlıkta Vatandan getirlmiş hediye gibi toprağına bıraktığım çaresizlik göz yaşlarıma selam olsun ! Seninle Kutlanmış 28 Mayıs sokağına selam olsun ey büyük davamızın yüce neferi...
Şimdi Türk elleri cehennem içinde, herkes kendini yakıyor, herkes birilerini yakmakta ...
Gelsen diyorum, bu gün yeniden doğsan diyorum ... Diktiğin sancağı,Yücelttiğin bayrağı bu kes esir Karabağ da mavi göklere çeksen diyorum…Sana son nefes kadar muhtacız şimdi...
Saygıyla, şükranla ve UTANarak anıyorum.