Gazeteci Sedef Kabaş, önceki gün 103. yaşına basan dünyaca saygın Sümerolog Muazzez İlmiye Çığ ile “Muazzam Muazzez” adını verdiği nehir söyleşisi yaptı.
Nehir söyleşi cumartesi akşamı, Çığ'ın yaşadığı Mersin'de düzenlenecek 103.Doğum Günü Partisi'nde kendisine takdim etmek üzere kitaplaştırdı.
Aynı gün piyasada olacak kitabın tüm geliri, Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği'ne (ÇYDD) bağışlandı.
Sözcü yazarı Uğur Dündar, o söyleşiden çarpıcı bölümleri bugünkü köşesine taşıdı.
Muazzez İlmiye Çığ, 2. Dünya Savaşı öncesi ve sırasında Musevi asıllı pek çok akademisyen Almanya'dan kaçarak Atatürk'ün daveti üzerine Türkiye'ye gelişini şöyle anlatıyor:
"Bu öğretmenler işsiz, parasız kalınca, hemen İsviçre'de bir yardımlaşma derneği kurup, tüm devletlere hocalık için müracaat ediyorlar. Ancak hiçbiri kabul etmiyor. Göçmen ülkesi Amerika bile, Hitler korkusundan kabul etmiyor bunları. Sadece Albert Einstein'ı davet ediyorlar. Türkiye'de ise Atatürk, yüksek öğretimi kapsamlı hale getirmek istiyor ama elinde program yok. İsviçre'den politikacı bir profesörü, Albert Malche'yi davet ediyor Türkiye'ye. Ancak Atatürk yine de her şeyi bir profesöre bırakmayı istemiyor. Eğitim müfredatının bizim kültürümüz çerçevesinde olmasını arzuluyor. O zamana kadar Türkiye'nin adı bile yok! Çünkü çok yeni bir devlet. Almanya'daki hocalar ismini yeni duydukları bu devlete İsviçreli Profesör Albert Malche aracılığıyla başvuruda bulunuyorlar. Atatürk derhal gelmelerini istiyor. O zamanki Milli Eğitim Bakanı Reşit Galip ile bu hocalar bir anlaşma imzalıyorlar. Bundan sonra kendilerinin Türk Hükümeti'nin memuru olduğu, eğer Alman Hükümeti bir engel çıkarırsa Türk Hükümeti'nin bunu önleyeceği belirtiliyor. Ondan sonra da peş peşe gelmeye başlıyor hocalar. Bir yıl sonra Hitler uyanıyor, bilim insanlarını geri göndermemizi istiyor. Ama Türk devleti göndermiyor. Düşünün daha 10 yıllık bir Cumhuriyet, ama kendisini nasıl güçlü görüyor."
siyasetcafe.com