Anneme Şikayet...
Yine sana geldim anne... Gölgene sarılarak dizlerine kapandım bu kez.
Yüzümde dizine yattığım o günlerden kalma acı gülümseme, suskun hüzün, hayaline sarılarak, ayaklarına kapandım Anne.
Anla halimi, duy şikayetimi, çöz mutsuzluğumu sabrın ve şefkatinle ...
Benim mutsuzluğum öksüz bir çocuğun mahçup bakışlarında, sevgiye muhtaç bir ninenin ,herkesten saklanarak düğümlenmiş yumruklarıyla sildiği göz yaşlarında, kendi mutsuzluğunu çocuklarının gülücükleriyle süslemeye çalışan bir kadının kendini kandırışlarında saklıdır Anne.
Mutluluğu ve mutsuzluğu sadece özel sebeplerde arayan, şahsi çıkarlarda gören, sadece kendi kazançlarına mutlu olup, kendi kayıplarına üzülen insanlardır mutsuzluğuma sebep.
Ayakkabısı yırtık, pantolonu yamalı bir fakirin utangaç bakışlarında, her gece içki şişesinin dibine vuran bir sarhoşun dumanlı gözlerinde, hayatı boyunca hiç kimseye muhtaç olmadan yaşamış bir ihtiyarın insanlığa el açan çatlamış avuçlarında kaybolmuş mutluluğum Anne.
Sokakta soğuktan donmak üzere olan bir kedi yavrusu, yaralı bir serçe, "insanların"tekmelerine misafir olan bir sokak köpeğidir beni mutsuz eden.
Vatan teesübü çeken insanların zindan köşelerinde solan hayatları, Türk yurdunda boy gezen Vatan hainlerine tutulan alkışlar, Vatanıma yapılan ihanetler, gafletler mutsuz etmez mi beni?
Menfaate dayalı dostluklar, mevsimde başlayıp, mevsim sonu biten aşklar, unutulanlar, hatırlanmayanlar, vefasızlıklar, umursamazlıklar...
Yani başında aç uyuyan komşusunu görmeyen gözler, kimse yok mu çığlıklarına sağır kesilmiş kulaklar mutsuz olmam için yeterli sebep değil mi sence Anne ?
Gözümüzün önünde vicdanlar köreliyor, insanlık can çekişiyor.
Ve bütün bu olanlar içinde beni mutlu eden tek sebep var. Mutsuzluğum... Etrafımda mutsuz olmam için yeterli bunca sebep varken mutlu hissetseydim şayet can çekişen insanlığa bir darbe de ben indirmiş olmaz mıydım Anne?
Yine sana geldim ...
Topla göz yaşlarımı avuçlarına,acının toprağa dökülüp yeşermesine izin verme.
Ellerin saçlarıma huzur, nefesin ciğerlerime Vatan olsun. Sar can çekişen insanlığın yaralarını, konuşsun susmuş vicdanlar Anne .