Ali Hikmet İnce yazdı: Akif’in mezarının üzerinden yol geçecekti

Mehmet Akif mezarında da rahat edemedi. Edirnekapı Kabristanı’na defnedildikten sonra mezarının yapılması için 3 yıl beklen(il)di.

Öğrencilerin, meslektaşlarının, hayırsever vatandaşların ve - kısmen de! - Nuri Demirağ’ın katkıları ile ilk anıt mezarın yapımına başlandı, ama bitirilemedi.

Ünlü şair ancak devlet katkısı ile anıt mezara sahip olabildi.

Çanakkale Şairi Mehmet Akif Ersoy, defnedilmesinin üzerinden bir yıl geçmesine rağmen mezarında adına yazılmış taş yoktu.

İstanbul Üniversitesi öğrencileri, harçlıklarını bir araya getirdi. Mezarın yapımına katkı sağlamak için ‘Mehmet Akif’in Kabri İçin’ adlı broşür bastırıldı. 16 sayfalık risale 1 liradan satılmaya çalışıldı.

Satıştan ve gönüllü yardımlarından 1.500 lira kadar para toplanabildi. Ama rakam yetersizdi. Dönemin ünlü sanayicisi Nuri Demirağ’ın da devreye girmesiyle proje uygulamaya konulabildi.

Akif’in vefatının 2. yıldönümünde anıt mezarın temeli atılabildi. Sadettin Kaynak kabrin başında kuran okudu. Kısa ve özgün program yapıldı.

Akif’in meslektaşları - veterinerler! - da dayanışma örneği gösterdi: Aralarında topladıkları bir miktar parayı yetkililere gönderdi. Ama temeli atılan anıt mezar yine de bitirilemedi.

1940’da üniversite öğrencileri daha kararlı/bilinçli davrandı. Aralarında biriktirdikleri 1.000 lirayı, dönemin Millî Eğitim Bakanı Hasan Ali Yücel’e gönderdiler ve desteğini talep ettiler.

Yücel, isteği görmezden gel(e)medi. İstiklal Marşı’nın şairine yakışacak abide mezarın projesi hazırlandı, hızla yapımına geçildi. Şairin baş kısmına konulacak isim taşının üzerine millî marşımızın ilk kıtası yaz(dır)ıldı.

1962 yılında, İstanbul Belediyesi, Akif’in kabrinin de bulunduğu parselin altında kalacağı asfalt yol planlaması yaptı. Yetkililer ve vatandaşlar ilgilenmezse, anıt mezarın üzerinden bulvar geçecekti.